Posts

Abeer Gulal

Abeer Gulal  Questions for which we all know the answers  A young man without clothes enters a temple in Gundlupet in Karnataka People mistake him for a Jain monk and fall at his feet Within minutes they come to know he is a Dalit He is hungry and probably disturbed He gets tied to a pole and is beaten up, And paraded through the street as he was Did you ask me which song was playing in the background when this happened? It was Abeer Gulal by Sant Chokha Mela who wrote it seven hundred years ago I think it has been on endless loop since the 14th century Here is the Marathi Abhang and a Kannada translation by your sincerely What do you think, Atmaram Dusan Deak?   अबीर गुलाल उधळीत रंग । नाथा घरी नाचे माझा सखा पांडुरंग ॥१॥ उंबरठ्यासी कैसे शिवू आम्ही जाती हीन । रूप तुझे कैसे पाहू त्यात आम्ही दीन । पायरीशी होऊ दंग गावूनी अभंग ॥२॥ वाळवंटी गावू आम्ही वाळवंटी नाचू । चंद्रभागेच्या पाण्याने अंग अंग न्हाऊ । विठ्ठलाचे नाम घेऊ हो‌उनी निःसंग ॥३॥ आषाढी कार्तिकी भक्तजन येती । पंढरीच्या वाळवंटी संत ग

Mahamud Gawan

- Rishikesh Bahadur Desai Madrassa of Mahamud Gawan On the night before he was executed, Mahamud Gawan wrote a poem and completed two letters he was writing. In the poem he praised the rule of his king Mohammad – III Lashkari who had ordered his execution just hours ago. All night, he thought of three things. Saint Qualimulla Kirmani of Chowkhandi, visiting whom was the reason he came to Bidar, his home town of Quawan in modern day Iran, and the Madrassa, the seat of higher learning he set up in Bidar, with his personal savings. The Madrassa, modeled on the middle eastern structures like the Samarkhand university in Uzbekistan, was a centre for secular, ecclesiastical education. The form and intricately detailed glazed tile work shows the influence of the architecture of Persian madrasas. Gawan was a student of mathematics and astronomy scholars like Ulugh Beg at the Samarkhand university. The Samarkhand university, established in medieval periods, still functions as an academic instit

ಅಂವಾ ಗಡ್ಡಾ ಬಿಟ್ಟಾನ ಅಷ್ಟ...... ಉಳ್ಳಾಗಡ್ಡಿ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲಾ

  ನಿಮಗೆ ಅನಿಸಿರಬಹುದು ಈ ಗಡ್ಡಕ್ಕೂ ಮತ್ತ ಉಳ್ಳಾಗಡ್ಡಿಗೂ ಏನ್ರಿ ಸಂಬಂಧ ಅಂತ.? ಇದು ಇಮಾಮ ಸಾಬೀಗೂ ಮತ್ತ ಗೋಕಲಾಷ್ಟಮಿಗೂ ಏನ್ರಿ ಸಂಬಂಧ ಅಂದಂಗ ಅತ ಬಿಡ್ರಿ ಅಂದಕೊಬ್ಯಾಡ್ರಿ ಇಲ್ಲೆ, ಗಡ್ಡಕ್ಕೂ ಮತ್ತ. ಉಳ್ಳಾಗಡ್ಡಿ ಗೂ ಸಂಬಂಧ ಅದ, ಅದೇನಂದ್ರ ಕೆಲ ಧಮ೯ದವರು ಮತ್ತ ಬ್ರಾಮ್ಹಣರು ನೇಮ-ನಿತ್ಯ, ಜಪಾ-ತಪಾ ಪೂಜಿ-ಪುನಸ್ಕಾರ ಉಪವಾಸ-ವನವಾಸ ಅಂತ ಅಚರಣೆ ಮಾಡೋರು ತಮ್ಮ ವ್ರತ ಆಚರಣೆ ಕಾಲದೊಳಗೆ ಉಳ್ಳಾಗಡ್ಡಿ ತಿನ್ನೊದಿಲ್ಲಾ ಅವಾಗ ದಾಡಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋದರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಕ್ತಿ ವಹಿಸಿರೋದಿಲ್ಲಾ ಹಿಂಗಾಗಿ ಆವಾಗ ಸುಮಾರು ಜನ ಗಡ್ಡಾ ಬಿಟ್ಟಿರತಾರ ಅಷ್ಟ ಈ ಅಧಾರದಮ್ಯಾಲೆ ಗಡ್ಡಕ್ಕೂ ಉಳ್ಳಾಗಡ್ಡಿಗೂ ಸಂಬಂಧ ಅದ ಅಂತ ಹೇಳೋದು.ಅಂವಾ ಗಡ್ಡಾ ಬಿಟ್ಟಾನ ಅಷ್ಟ...... ಉಳ್ಳಾಗಡ್ಡಿ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲಾ ಗಡ್ಡಾ ಬಿಟ್ಟಾನ ಅಂದ್ರ ಎಲ್ಲಾನೂ ಬಿಟ್ಟಾನ ಅಂತ ಅಲ್ಲಾ ಸಾಧು-ಸಂತರು, ಕೆಲವೊಂದು ದಮ೯,ಜನಾಂಗ ವ್ರತನಿಯಮಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದವರು, ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು, ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಗಡ್ಡಾಮಾಡಿಕೋಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ ಟ್ಯಮು ಇಲ್ಲದವರು, ನಿಗ೯ತಿಕರು,ಇತ್ಯಾದಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಅಲ್ಲದನ ಇಲ್ಲೆ ಒಂದ ಮಜಾ ಕೇಳ್ರಿಲ್ಲೆ ಗಡ್ಡಾ ಬಿಟ್ಟಿರೋ ನನ್ನ ದೋಸ್ತನ್ನ ಒಬ್ಬನ್ನ ಸುಮ್ನ ಕೇಳದೆ ಯಾಕೋ ದೋಸ್ತ ಗಡ್ಡಾಬಿಟ್ಟಿಯಲ್ಲೋ ಅಂತ ಅದಕ ಅಂವಾ ನಾ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲೋ ಮಾರಾಯಾ ತಾವ ಬಂದಾವ ಅನಬೇಕ!? ಇಂಥಾ ಎಲ್ಲಾ ಜನಾನೂ ಗಡ್ಡಾಬಿಟ್ಟವರ ಪೈಕೀನ ಬರತಾರ. ಹಂಗಂತ ಹೇಳಿ ಅವರು ಎಲ್ಲಾನೂ ಬಿಟ್ಟವರು, ಅಂದ್ರ ಸವ೯ಸಂಗ ಪರಿತ್ಯಾಗಿಗಳು ಅಂತ

`ಜನರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ’ ಪ್ರಶಸ್ತಿ

ಗೌರಿ ಲಂಕೇಶ್ ನವಂಬರ್ 16, 2016 ಬೆಂಗಳೂರು ಮಿರರ್ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕರು ನನ್ನ ಅಂಕಣವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದಿವಾಸಿ ಹೋರಾಟಗಾರ ಸೋಮಣ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಬರೆದ ಈ ಲೇಖನವನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರು ಮಿರರ್ ಪತ್ರಿಕೆ ಪ್ರಕಟಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ನನ್ನ ಫೇಸಬುಕ್ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಜನರೇ ನೀಡಿದ `ಜನರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ’ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ------- ------ ಹೊತ್ತಾರೆ ಎದ್ದು ಹೆಗ್ಗಡದೇವನಕೋಟೆಯ ಅಡವಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆಯುವುದು ಎಂದರೆ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗ ಸೋಮಣ್ಣನಿಗೆ ಬಲೆ ಖುಷಿ. ಬೆಳಗ್ಗೆಯಿಂದ ಮರವೇರಿ, ನೀರಿನ ಝರಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡಿ, ಚಿಟ್ಟೆಗಳ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿದಾಗ, ಗಿಡದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಬೇಲದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿಂದು ಹಸಿವು ಇಂಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಇದು ಆ ಆದಿವಾಸಿ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಮಾಮೂಲಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವನಿಗೆ ಅಡವಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಲದ ಹಣ್ಣು ಸಿಗದೇ ಹೋಯಿತು. ಅವನು ಅದನ್ನು ಅರಸಲು ಬರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆಯೇ ಯಾರೋ ಅವನ್ನು ಬಾಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರತಿದಿನ ತನ್ನ ತಿಂಡಿಯನ್ನು ಕದಿಯುವವರು ಯಾರೆಂದು ಅವನಿಗೆ ಕುತೂಹಲ ಹುಟ್ಟಿತು. ಒಂದು ಸಂಜೆ ಅಡವಿಗೆ ಹೋಗಿ ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲ ಎಚ್ಚರವಾಗಿ ಕುಳಿತ. ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಕಾಡಿನ ಬೇಲದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಆಯ್ದು ದೂರದೂರಿನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರಲು ಒಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡ. ಬಡ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಪೌಷ್ಟಿಕ ತಿಂಡಿಯಾಗಿದ್ದ ಹಣ್ಣು ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಗೆ ಲಾಭದ ಸರಕಾಗಿತ್ತು. ಈಗ

Trending now, by P. Lankesh

P. Lankesh series Mareyuva Munna (Before we forget) Trending Now… (Adhunika varase) This is about my recent interaction with a young girl. I am writing this because that day I felt strongly about something. I felt that these half boiled young guns were developing an unhealthy attitude about things. It seemed so pathological, but sadly rampant. Earlier, we had officers, traders and even politicians trying to lead truthful, honest lives. Even if they were to do something bad, they would do it secretly, and suffer guilt. Once, Sajjan Rao, a trader with clout, was building a huge temple in Bengaluru. He was disappointed to see that people spoke ill of him behind his back, and attributed ulterior motives. They said he was doing it not out of devotion to God, but to show off his wealth or to make his black money white. Mr Rao confided in his friend. He consoled him by stressing on how people’s faith in God was more important than complex intellectual issues like whether God existed. Now, the

Books by P. Lankesh

Seedlings That Are Books Gidadante Beleyuva Kruti We may cry hoarse about literature, but there is a test of good writing. When you are so dejected that you don’t want to go out nor want to talk to anyone, you hanker after solitude. The feeling that a book may soothe you makes you look for a book in the rack. The feeling is comparable to the moment when you are hungry plus pick up a snack. When you are hungry for love and tenderly touch a loved one. Just so, your heart hankers after a book that will lighten your mind and please you. Such a book is a really good one. The book need not be about philosophy, ideology or enigmatic knowledge. It is enough if it comforts you. You feel grateful if you find a story or a column or any piece by an author who lives through his writings. At such times, I reach out for George Orwell, Anton Chekov, Marquez or Yates. I look for Jane Austen’s novels, compendium of erotic poetry, or Kannada poet Bendre’s ballads.  You know how much I enjoyed Malleshiya

Animals and us

P Lankesh Series Animals and Us Even a tender emotion like love loses life when institutionalized. So does sympathy. The so called animal lovers’ society can be an example for this. Newspapers have carried young children carrying dogs, cats and rabbits to the pet show. We all saw pictures of cute children and cuter pets. But these societies getting to the street to save street dogs or old cows is a different story. It sounds ridiculous. We have to realize that professional hunters turning relentless animal welfare activists is among the biggest ironies in the world. Legendary hunters have saved thousands of tigers, lions, deers and other wild animals by their activism. These were the people who went round jungles, looking for prey. They hunted down wild life, or fought hard to save themselves after being attacked by them. Such romantic adventures taught them lessons for life. They fell in love with the animals and became their biggest protectors. One such hunter was an American. He had